Sam Vergote

Dag Sam

Een jaar geleden, tlijkt voor de buitenwereld lang, maar voor jouw mama en dichtste vrienden is het net alsof het gisteren was. Elk uur van de dag gaat terug naar die ene verschrikkelijke dag. Het is niet eerlijk dat dit gebeurt. Soms zeg ik bij mezelf: wat steken ze hier boven allemaal uit? Ik hoop dat je het hierboven, in de prachtige sterrenhemel goed maakt, samen met alle andere sterrekinderen. Dat jullie daar ook feestjes kunnen bouwen ... Met een lach en een traan wordt getracht om terug het gewone leven, het leven van vroeger op te pikken, maar tis zo verdomd lastig. Geef je jouw mama een teken jongen, zo eentje dat er een stralende glimlach op haar gezicht verschijnt.
Ze heeft voor jou een hele mooie herdenkingsmis verzorgd, ze ziet je heel graag en mist jou enorm. Haar eerbetoon aan jou was prachtig. Heb je de vele kaarsjes zien branden en jouw vele vrienden gezien? Hierbij laat ik jou weten dat we jouw ma verder blijven steunen. Kvind het jammer dat ik je niet heb gekend, maar diep vanbinnen weet ik dat je een pracht van een kerel was. Kwens je het allerbeste toe en doe heel veel groeten aan Ritter.

Dikke knuffel
Sissi, zus van Ritter
PS Marina, we zijn er voor jou hé!!

Sam, ik heb je niet gekend. Ik heb wel je mama leren kennen na je overlijden. Zij mist je heel erg, net zoals andere mama's hun overleden kind ook missen.
Waar je nu bent is er een overvloed aan liefde en geluk, dit is een troost voor ons, alhoewel we jullie liever hier hadden gehouden.
Misschien heb je daar ook mijn dochter Toyah ontmoet. Ik geloof erin dat jullie vanop de plaats waar jullie zijn een oogje op ons houden en hopelijk kunnen jullie tevreden zijn over ons. We doen echt wel ons best om hier verder te doen, al is het af en toe wel erg moeilijk.
Vele warme groetjes voor jou Sam, en geef ook een knuffel aan Toyah indien je haar ontmoet.
We denken veel aan jullie.

Sam, jongen toch,
Wat is het toch moeilijk, raar, vragen, ....
Jij bent vandaag een jaar niet meer bij ons. 12 oktober is de slechtste dag uit mijn leven. Voor gans de familie is dit een zwarte dag. En net vandaag het eerst jaar na jou sterfdatum, wordt het eerste achterkleinkind, Loewie, geboren, vijftien dagen te vroeg.
Het lot? Toeval? Moest het zo zijn?
Of wou je de pijn van deze dag wat proberen te verzachten? Is het omdat we dan toch ieder jaar op deze dag ook aan iets positiefs zouden kunnen denken?
Misschien ben jij wel zijn engelbewaarder geworden? Vele vragen é Sam.
weeral vragen waarop we geen antwoord gaan krijgen.
Feit is dat ik toch eventjes blij was vandaag. Blij voor Eva en David, blij toen ik dit kleine ventje in mijn armen had. Zorg je goed voor hem, jongen?
Bedankt jongen, om mij toch nog de mooie dingen in het leven te laten zien.
Het gaat nooit meer zoals vroeger zijn. Zelfs deze geboorte is met gemengde gevoelens. Wij zijn hier nu altijd in tweestrijd, iedere dag is een gevecht en iedere dag is het moeilijk en lastig om de moed niet te verliezen.Ik probeer de kracht te vinden in de positieve dingen, maar dit is niet altijd even gemakkelijk.
MIS JE SAM XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX VOOR ALTIJD IN MIJN HART XXXXXXXXXXXXXXX HOU VAN JE XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX